Om naar mijn lijf te gaan luisteren en het echt te horen, heb ik het denken los moeten leren laten. Dat klinkt vast makkelijker dan dat het lijkt, want hoe doe je dat, je grote of misschien wel grootste raadgever negeren of naast je neer leggen? Als HB’er hebben we vaak goed leren denken, analyseren, redeneren en we zijn daar soms het contact met ons lichaam in meer of mindere mate kwijtgeraakt. Tijdens deze workshop ga ik je op weg helpen meer in je lijf te komen.

Wat fijn is dat je het tijdens deze workshop niet goed of fout kan doen. Het is geen kwestie van slagen of falen.
De een ervaart soms al bij de eerste oefening lichamelijke sensaties, de ander heeft meer oefening nodig en soms is het gewoon weg te spannend of te vroeg om te voelen.
Het kan als bevrijdend en soms, als je er nog niet zo goed mee bekend bent, als beangstigend ervaren worden. Belangrijk is om te weten dat jij als deelnemer bepaald waar jouw grens ligt, wanneer je stopt of nog doorgaat. Die grens ga ik jou tijdens de workshop laten ervaren.

Ik neem je mee van uit je hoofd naar je lijf! Van je tenen tot je kruin en ondertussen nemen we waar wat er in ons lichaam gebeurt. We merken onze overtuigende en belemmerende gedachten en wat ze in ons te weeg brengen op en bewegen soms individueel, soms met elkaar om het verschil van in en uit contact, van afstand en nabijheid te ervaren.
Tussendoor en na afloop is er ruim tijd om ervaringen uit te wisselen.
Het enige wat je voor deze workshop nodig hebt is jezelf, comfortabel zittende kleding en schoeisel en de intentie om te ervaren. Een flinke dosis humor kan daar soms bij helpen, maar is niet verplicht!

Uiteraard zijn er ook (U)HBers die vol in contact staat met hun lijf en geen enkele moeite hebben uit hun hoofd te komen, ook die zijn welkom!
En of je nu jong bent of oud, super lenig of net als ik wat minder atletisch bent, iedereen kan deelnemen en is welkom.

Hi!

Mijn naam is Monique, ik ben 56 jaar, ik woon in Gilze en ben als coach werkzaam onder de naam “Supportster”.

Mijn verhaal in het kort; Als kind voelde ik mij niet begrepen, al had ik dat toen nog niet in de gaten. Ik paste mij aan en als dat te veel werd trok ik mij terug op mijn kamer. Volgens mijn ouders wilde ik als 2-jarige al weinig met hen te maken hebben. Maar ik voelde toen al dat er weinig ruimte voor mij was.
In mijn tienerjaren liep ik al vast. Ik was zoekende, zocht mijn eigen pad en op mijn 12^e besloot ik het op mijn manier te gaan doen. Ik werd een rebelse tiener, ging mijn eigen gang, en deed wat niet mocht. Ik rookte, dronk alcohol en was bovenmatig geintresseerd in oudere jongens.

Nu weet ik dat ik de aansluiting zocht die ik bij mijn leeftijdsgenoten niet vond. toch bracht het mij niet waar ik zo naar verlangde, in tegendeel zelfs. De ervaringen die ik op deed pasten niet bij mijn leeftijd, sommige waren zelfs traumatiserend. School kon mij niet boeien ik was vooral op zoek naar een eigen identiteit. Met mijn muziek-, kleding en make-up stijl, die altijd net even anders dan die van anderen was, probeerde ik mij te onderscheiden. Toch miste ik nog steeds de aansluiting.
Toen ik 17 was werd ik getest. Ik herinner mij er niet zo veel van maar wat ik nog wel weet is dat de schoolpsycholoog mij vertelde dat de wereld aan mijn voeten lag en ik alles zou kunnen bereiken!! Termen als hoogbegaafd of intelligentie werden niet gebruikt en omdat Ik de wereld en de verwachtingen die aan mij gesteld werden vooral stom en ingewikkeld vond, drong de betekenis van dit gesprek niet tot mij door. Ik moest nog een paar keer in mijn leven vastlopen voordat ik snapte dat ik degene ben die anders in elkaar en wat hoogbegaafd zijn voor mij betekent.

Het was pijnlijk om te realiseren dat dit zo is gegaan. Thuis, op school en ook later in mijn relatie en op mijn
werk kreeg ik steeds weer te horen dat ik mij moest aanpassen, mijn gedrag en mijn redeneringen waren ongewenst en ik voelde mij ongewenst. En als iedereen dat vond, dan moest het toch zeker wel aan mij liggen? Het drong dus pas laat tot mij door dat de mensen om mij heen op een andere manier naar de wereld kijken, anders denken en op een andere manier informatie verwerken. Ook werd ik mij er bewust van hoe ik in mijn hoofd zat en dat ik absoluut niet in contact was met mijn lijf. Mijn hoofd was mijn redding geweest. Maar mijn lijf liet zich steeds meer horen, het begon met allerlei vage klachten maar monde uit in problemen die ik niet meer kon negeren. Mijn lijf schreeuwde het uit, het werd hoog tijd ernaar te gaan luisteren.

Ik ben weer naar school gegaan! Ik heb een post hbo-opleiding gevolgd waardoor ik nog meer inzicht in mijzelf en mijn patronen heb gekregen en waar ik door heel veel te oefenen ook gemerkt heb dat ik in staat ben de patronen van anderen te herkennen en te benoemen, als daar om gevraagd wordt. Naast mijn reguliere werk als interim financial ben ik mijn coaching praktijk “Supportster” gestart. En inmiddels heb ik mij, door het volgen van diverse workshops en een vervolgopleiding, gespecialiseerd in Systemisch Werk (familie opstellingen). Ik werk graag met mensen die net als ik uit hun hoofd en meer in hun lijf willen komen en die er klaar voor zijn om anders om naar zichzelf te kijken willen leren om ook vanuit ❤ en lijf te gaan leven. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het niet altijd makkelijk, maar zeker niet onmogelijk is om dat te leren en daarmee ook te leren omgaan met onze pijnlijke en ongemakkelijke gevoelens en de belemmerende overtuigingen die we daarbij tegen kunnen komen.