Verslag van het HB-Café van 20 juni 2014 in Zwolle
Het thema van deze avond was hoogbegaafdheid en lichaamsbewustzijn. Wietse Pama begeleidde deze avond en nam de mensen mee in dit thema vanuit zijn achtergrond en ervaring als fysiotherapeut, haptonoom, trainer en coach.
De verwachtingen van deze avond liepen erg uit een. De meest verrassende was ‘ik wil als nieuw de deur uit lopen straks’ en andere waren ‘verbinding en begrip van hoofd en lijf’, ‘tips voor overprikkeling’, ‘hoe ontspan je weer na teveel spanning’ en nog veel meer.
We begonnen de avond met de vraag hoeveel mensen voldoen aan de sportnorm en verrassend veel mensen stonden op. Veel daarvan deden dat ook voor hun plezier. Een thema dat benoemd werd was ‘overbewegen’ oftewel over je grens heen gaan.
Vervolgens stelde Wietse zich voor en introduceerde het onderwerp. Om meteen meer in het lijf te zakken en niet teveel in het hoofd te blijven hangen, deden we een ademoefening. Rustig op je stoel zitten en je ademhaling volgen. Per lichaamsdeel ontspannen en met je aandacht naar beneden zakken. Om zo de avond te beginnen, is al heel anders dan dat we hoog in onze energie en in ons hoofd zitten.
Veelal gaat het over bewustwording en je signalen herkennen. We kennen allemaal dat als je al een beetje moe bent, alles harder binnen lijkt te komen. Files worden vervelender, mensen lijken meer in de weg te lopen, alles gaat langzaam, etc. Dit heeft te maken met onze belastbaarheid die zakt. Door de dagen, de weken en jaren heen is dat een golfbeweging. Je belastbaarheid is niet statisch. Op het moment dat je belastbaarheid zakt, geeft je lichaam signalen. Het is belangrijk om die waar te nemen, zodat je alert kunt zijn op je belastbaarheid en ervoor kunt zorgen dat die niet teveel zakt. Weet je bijvoorbeeld dat je pijn in je nek krijgt, als het eigenlijk al genoeg is? Dan kun je bij het signaleren van die pijn, even een pauze nemen of iets anders doen om jezelf ruimte en ontspanning te geven. Je signalen herkennen en er bewust van worden, is belangrijk om je belastbaarheid groter te kunnen maken.
Er werden vragen gesteld over hooggevoeligheid, werkt dat systeem dan heel anders? Volgens Wietse zijn de reacties voor iedereen hetzelfde, maar ben je hooggevoelig, dan reageer je sneller en heftiger. Leer jezelf kennen, weet wat je aan kunt en in welke drive je schiet op het moment dat het genoeg is, is Wietses tip.
Raak je even je belastbaarheid kwijt, dat geeft niks, dat hebben we allemaal. Een blijvende disbalans zorgt voor een lagere vlakkere lijn, waarbij je je wel zorgen moet gaan maken. Op dat moment zijn alle prikkels teveel, en ben je in voortdurende stress. Wat gebeurt er? Je belastbaarheid is te laag. Stel jezelf de vraag: wat zijn mijn signalen en wat vertellen die mij? Gewaarwording is wat anders dan bewustwording, houd dat in je hoofd. Praktisch kun je oefeningen doen om jezelf af te schermen, te aarden en te ontspannen. Hiervoor verwijst Wietse naar de boekjes van hooggevoelig heel gewoon (www.hooggevoeligheelgewoon.nl/winkel). Leer jezelf kennen en voelen, neem dat serieus.
Volgende stap (na bewustwording en het herkennen van signalen) is het erkennen. Stel jezelf de vraag (in een situatie): ben je trouw aan jezelf? En aan je eigen signalen? Als dat niet het geval is, wat moet je dan aanpassen? Wat nam ik voor waar aan maar klopt eigenlijk niet? Wat DOE je dan, in je lijf?
Daarop volgend deden we de oefening, waarbij we gingen staan en naar voren gingen leunen, als een skier die van een schans afspringt. Naar voren leunen en kijken hoe dat gaat. Wat blijkt? Veel mensen trekken hun schouders op en houden hun adem in of gaan heel hoog ademen. Dit gebeurt ook in situaties waarin je nog even volhoudt, het bijna af hebt, iets moet doen wat je niet wilt, etc. Daarna deden we de oefening nog eens en bleven daarbij bewust ademen. Op de uitademing probeerden we zelfs steeds iets verder te gaan, en dat lukte. Wauw! Als je dus blijft ademen, gaat het veel beter! Daarna even uitstrekken om te ontspannen. Dit zijn oefeningen en tips die je zo in je dagelijks leven kunt doen om je lichaamsbewustzijn te vergroten.
Hoe kun je je signalen herkennen? Door je drive te doorbreken, even stil te gaan staan en te registeren hoe het met je is. Hoe het écht met je is. Een prikkel van buitenaf kan daarbij helpen, bijvoorbeeld je omgeving die je daar even op wijst. Praat hierover, geef het aan en breng het in de praktijk.
Vervolgens deden we een oefening waarbij de ene helft van de groep zijn/haar ogen dicht deed, en de andere ze open hield. Degene die ze dicht hadden bleven staan en staken hun hand uit. Vervolgens liepen de andere langs om een hand te geven. De opdracht was om nadat je een hand hebt gegeven, degene met de ogen dicht moest beschrijven hoe dat aanvoelde en hoe het overkwam. Als diegene klaar was, ging de ander weer verder naar iemand anders om een hand te geven. Het was bijzonder hoeveel je waarneemt, zonder je ogen te gebruiken. En hoeveel je waarneemt voorbij de sensatie koud, warm, stevig of zacht. Betrouwbaar, vriendelijk, open, aardig, terughoudend, waren woorden die voorbij kwamen. Bewustwording van hoeveel je dus waarneemt bij simpel een hand geven. De ene gaf aan het heel spannend te vinden, de ander gaf aan echt niet eerlijk te durven zeggen wat hij/zij waarnam. Het was leuk en spannend tegelijk, en vooral ook leerzaam, want wat doe je in het dagelijkse leven met alle informatie die je zo dus wel binnen krijgt?
Na de pauze gingen we verder met het ademen en begonnen we met onze aandacht te vestigen in onze voeten, om zo al ademend met de aandacht naar boven naar het hoofd te gaan. Dit sloten we af met ‘koninklijk zitten’.
Wietse beschrijf het verschil tussen denken, voelen en doen. Denken bovenin als driehoekje, daaronder voelen als rondje en tot slot daaronder doen als vierkantje. Als deze in lijn zijn met elkaar, gaat het goed en is iemand congruent. Doet en denkt diegene iets anders dan dat hij voelt, dan gaat het mis. Het is dan niet in lijn. Dit is voelbaar, en dit model helpt je om in kaart te brengen wat je ziet en voelt, en waar het scheef gaat. Ook helpt het om je te realiseren dat heftige dingen impact hebben op je lijf, en dat het ergens vast gaat zitten als je het niet erkent. Vaak zit dat dan of in je nek, of in je buik, of in je onderrug. Bewustwording, erkennen en er ook iets mee DOEN, kwam weer terug.
De avond stond in het teken van lichaamsbewustzijn, en met name het bewustzijn. Jezelf leren kennen, serieus nemen en ook erkennen dat je iets moet DOEN om wat te veranderen. Het gaat niet vanzelf, het vraagt bewustwording. Er is nog een hoop nagepraat, er ontstond discussie en mensen gingen naar huis met iets om verder over na te denken, te voelen en er iets mee te doen.
Heb je nog vragen over de inhoud van de avond? Mail dan naar wietse: info@ikander.nl
Heb je vragen over de organisatie en/of het ihbv? Stel deze dan via de website van het ihbv: www.ihbv.nl